ΝΤΕΛΑΛΟΜ

Posted: 20 Απριλίου 2017 in ΝΤΕ ΛΑ ΛΟΜ

18090938_1931340613770291_341253305_o

ΝΤΕΛΑΛΟΜ

(Μια σύγχρονη Οδύσσεια)

Δύο ήρωες, ο Ναόκι και ο Καμίλ, αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα ταξίδι με στόχο να φτάσουν σ’ ένα φανταστικό Νησί. Ένα μέρος που είχανε επινοήσει όταν ήταν ακόμη παιδιά. Θέλουν να μάθουν αν υπάρχει στη πραγματικότητα αυτό το ιδανικό μέρος. Σ’ αυτό το Νησί κατοικεί ο γίγαντας Ντελαλόμ, ο οποίος φροντίζει για όλους και για όλα. Αυτό το ταξίδι φέρνει τους ήρωες σε επαφή με κομμάτια του πραγματικού κόσμου αλλά και με κομμάτια του βαθύτερου φαντασιακού τους. Οι δύο ήρωες κλιμακώνουν μια αναμέτρηση προσωπική αλλά και μια μάχη ενσωμάτωσης και απελευθέρωσης των σχέσεων και των συνθηκών τους. Μια παράλογη , κωμική ιστορία δύο ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν το προσωπικό τους αποτύπωμα.

                   .18072445_1931363483768004_890881736_n

(Οι πρόβες της ομάδας μας στεγάστηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός)

Φώτο by Άδωνις Σταμούλης

Οι πρόβες μας στεγάζονται στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός. https://www.facebook.com/embrosgr/

Είμαστε οι ζωγραφιές σας.
Οι κακότεχνες ζωγραφιές σας.
Οι ζωγραφιές που ορίστηκαν από τα πινέλα σας.
Φιγούρες που ζηλεύουν οι ικέτες βασιλιάδων.
Έργο τέχνης που αυτοκρίνεται για τη μορφή που του έδωσε ένα ξένο χέρι.
Ήσυχα και θλιβερά παίρνουμε τη θέση μας στον καμβά μέχρι να λιώσει το μολυβένιο χρώμα μας.
Σε θαυμάζουν, σε σαρκάζουν και καγχάζουν σε εκθέτουν και γελάνε αγάπη μου σε αποχαιρετούνε πριν το άπειρο με γέλιο κακογερασμέμης βασίλισσας.
Με λόγια αποφάγια, μας μνημονεύουνε
μας δίνουν νέα μορφή με πιο άχρωμα πινέλα μας συνθέτουν και μας χωράνε σε μικρότερο πλαίσιο.
Αυτοί που θελήσαν να πετάξουνε χρώμα στον αφιλόξενο καμβά θα σβηστούν, θα τρυπηθούν με ένα διαβήτη.
Αυτοί θέλησαν να χωρέσουν φιγούρες που κινούνται με ευκολία και χάρη που πετάνε σπίθες σε ακινησία.
Αυτοί που φώναξαν βουβά η ζωή μου, η δική μου ζωή δεν έχει χώρο εδώ.
Αυτοί που χαρτογραφήσανε ασυρμάτιστο κόσμο.
Διαμελίστηκαν με αιματηρό πινέλο.
Π.Σ.

Η Έκφραση ως μέσο

Posted: 24 Νοεμβρίου 2016 in Σκέψεις-Κείμενα

Το παρόν κείμενο αποτελεί μια απόπειρα αποτύπωσης κάποιων σκέψεων και βιωματικών εμπειριών για την τέχνη.
Οποιαδήποτε μορφή τέχνης- έκφρασης συναντήσει κανείς μπορεί να εντοπίσει τη χαρά της δημιουργικότητας και του εκφραστικού αποτυπώματος του ατόμου ή των ατόμων που τη συντελούν. Από τη ζωγραφική μέχρι τη μαγειρική, η εξωτερίκευση εσωτερικών κόσμων, που πιθανώς δε γνωρίζουμε καν, αναδύονται. Η έκφραση των πιο μυστικών πεδίων, η παλίρροια που φέρει ο καθένας μέσα του, ζητά τον χώρο της σε οποιαδήποτε μορφή. Από τον πηλό μέχρι μια νότα, αυτό το «κύμα» βρίσκει αναπνοή σε μια μορφή. Οι πιο μεγάλοι φόβοι, οι πιο άγνωστες μνήμες μας, αυτό το ανείπωτο που δεν εγκλωβίζεται σε διαλέκτους και σε γλωσσολογικά σημεία στίξης, αναζητούν το σκάλισμα, την ανάπλαση, τη μεταμόρφωση και τη διοχέτευση τους. Θεωρώ πως η τέχνη παρέχει και προσφέρει το στοιχείο της ενθύμησης. Μια ενθύμηση που οδηγεί στην αυτοσύσταση, με νέους όρους, και στην αλληλοσύσταση, εξίσου με άλλους όρους. Μια μυστική λειτουργία που αντιλαμβάνεται με ιδιόμορφους κώδικες την πραγματικότητα και καίει τις άμυνες του ατόμου από την κανονικότητα των κοινωνιών παλεύοντας να εναρμονίσει μορφή και περιεχόμενο. Να γεννήσει τη συνθήκη του μη βιώσιμου.
Το κίνητρο της δημιουργίας, όταν δεν εφορμά από την επιδειξιομανία ή την απόκτηση υλικού κέρδους, έχει άγνωστη πηγή, αποτελεί παρόρμηση που έχει ρίζες ακαθόριστες. Η ανάγκη της τέχνης δε βρίσκεται στην απόκτηση μιας αλήθειας αλλά στην συμφιλίωση του ανθρώπου με τον μη εγκλωβισμό της. Ειναι προστάδιο ή και τόπος υπαρξιακής σύνθεσης ενός ατόμου.

Π.Σ

%ce%ba2

Εικόνα  —  Posted: 18 Οκτωβρίου 2016 in ΚΟΡΙΟΛΑΝόΣ

%cf%86%cf%81%ce%b5

Εικόνα  —  Posted: 14 Οκτωβρίου 2016 in ΚΟΡΙΟΛΑΝόΣ

14593165_10209870849383134_224052438_n

O Κοριολανός επιστρέφει στο θεατρο Εμπρός (Ρήγα Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα)

από 4/11 και κάθε Παρασκευή του Νοέμβρη στις 21:00

 14536876_1826535864250767_1999282667_o-1-png

Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός: http://www.embros.gr